Is dit nodig?

Met mijn team had ik maanden gewerkt aan een project.
Ik was ervan overtuigd dat we het juiste voorstel hadden.
Qua inhoud, vorm en kosten.

Hiermee zouden we ‘een podium’ geven aan de verhalen van collega’s. Geen bazenpraat, maar echte verhalen; dichtbij. Zoals ‘keukentafelgesprekken’ waarin collega’s vertelden over de onzekerheden rond een reorganisatie. Of reportages waarbij we verslag deden over de ervaren werkdruk.

Toch verkocht het project zich niet vanzelf. Vanuit verschillende de kanten kreeg ik te maken met weerstand vanuit het management.
“Is dit verstandig?”
“Is dit nodig?”
“Is dit….?”
Steeds een nieuwe vraag.

We maakten pilot-uitgaves om te laten zien hoe het zou uitpakken.
En met deze dummy’s maakte ik rondjes langs de directeuren.

Een leerzame ronde!
Ik leerde me te verdiepen in de ander. Hoe kon ik de ander overtuigen? Bij de één ging het over de angst om de regie op de berichtgeving kwijt te raken, bij de ander ging het over kosten. Weer een ander geloofde heilig in de traditionele manier van ‘zenden’ in plaats van ‘luisteren’.
Uiteindelijk lukte het me om iedereen mee te krijgen.

Ik ontdekte hoe ik mijn boodschap steeds moest aanpassen aan de persoon die tegenover me zat. Ik ontdekte de kracht van het variëren in toon en houding.
Als het ging om het communiceren met impact was ik toen nog onbewust bekwaam.

Vandaag gebruik ik deze case vaker in mijn trainingen. Ik leer je om je te verdiepen in je publiek, te spelen met je houding, stem en verhaal en te spreken met lef.

Deze zomer kun je weer deelnemen aan de training Communicatief leiderschap voor Vrouwen (15-16 juli).

20 juni 2025